ျမန္မာ့ဂုဏ္ျမွင့္ခ်င္လြန္းလို႕ အမွတ္စဥ္ (၃)

ပဝါရဏာပြဲ ေပၚလာပံု

ျမတ္စြာဘုရားသည္သာ၀တိၱျပည္ေဇတ၀န္ေက်ာင္းတြင္သီတင္းသံုးေတာ္မူစဥ္ မိတ္ေဆြရဟန္း တစုတုိ႔သည္ ေကာသလတုိင္း ဇနပုဒ္တခုတခုဝါဆိုၾက၏။ထိုရဟန္းမ်ားကား အခ်င္းခ်င္းမေခၚမေျပာပဲေနထိုင္

ျခင္းသည္ျငင္းခုံမႈမေပၚနိုင္သျဖင့္စည္းလုံးညီညြတ္နိုင္၏၊ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာစြာေနနိုင္၏ဟုယူဆသူမ်ားတည္း။

ထိုရဟန္းမ်ားသည္မိမိတို႕အယူအဆအတိုင္းဝါတြင္းသုံးလပတ္လုံးတပါးႏွင့္တပါးစကားမေျပာပဲေနၾက၏။သီ

တင္းဝါလကၽြတ္သည့္အခါထုံးစံအတိုင္းဘုရားသခင္ကိုဖူးေျမာ္ကန္ေတာ့ရန္သာဝတၳိျပည္သို႕ၾကြသြားၾက၏။ဘု

ရားရွင္မ်က္ေမွာက္သို႕ေရာက္ရွိသြားေသာအခါဘုရားရွင္ကရဟန္းတို႕ခ်မ္းခ်မ္းသာသာရိွၾကပါရဲ့လား၊မွ်တၾကပါရဲ့လား၊ခ်မ္းခ်မ္းသာသာစည္းလုံးညီညြစြာဝါကပ္ၾကရရဲ့လားဟုထုံးစံအတိုင္းႏႈတ္ဆက္စကားမိန္႕ၾကားေတာ္မူပါ

သည္။

အရွင္ျမတ္ဘုရား ဘုရားတျပည့္မ်ားသည္ အားလုံးသေဘာတူညီခ်က္အရ တဝါတြင္းလုံးအခ်င္ခ်င္းမေခၚမေျပာ

ၾကပဲ ေနထိုင္ၾကသျဖင့္ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ စည္းလုံးညီညြတ္စြာ ဝါကပ္ခဲ့ၾကရပါသည္ဘုရား ဟုရဟန္းမ်ားက

ေလွ်ာက္ထား၏။

ထိုအခါျမတ္စြာဘုရားကရဟန္းတို႕ အခ်င္းခ်င္းမေခၚမေျပာပဲေနထိုင္ျခင္းကား ႏြားဆိတ္စေသာတိရ စၦာန္တို႕၏ေနထိုင္ျခင္းမ်ိဳးတည္း၊ရန္သူအခ်င္းခ်င္း ေနထိုင္ျခင္းႏွင့္တူ၏၊ခ်မ္းသာစြာ ေနထိုင္ျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္၊ အဘယ့္ေၾကာင့္ တိတၳိတို႕၏ က်င့္နည္းျဖစ္ေသာ သူအကဲ့သို႕ စကားမေျပာေသာ အက်င့္မ်ဳိးကိုက်င့္ၾကရသနည္း၊ ဤအက်င့္သည္ဒကာဒကမမ်ား အၾကည္ညိုပြားေစေသာ္ အက်င့္မ်ိဳးမဟုတ္၊ယင္းအက်င့္မ်ဳိးကို မက်င့္ရ၊ က်င့္ေသာရဟန္းအား ဒုတၠဋ္အာပတ္သင့္ေစ ဟုပညတ္ေတာ္မူ

၏။

ထိုအခ်ိန္၌ ဘုရားရွင္သည္အခ်င္းခ်င္းမေခၚမေျပာပဲ ေနေသာအက်င့္ကို မက်င့္ရဟုသာ ပညတ္ေတာ္မူခဲ့သည္

မဟုတ္၊သီတင္းကၽြတ္သည့္အခါ ရဟန္းေတာ္မ်ား ျပုက်င့္ရမည့္ စည္းလုံးညီညြတ္ေၾကာင္းနည္းလမ္းေကာင္းကို

လည္း ဤသို႕ညႊန္ျပ ပညတ္ေတာ္မူလိုက္၏-

ရဟန္းတို႕ ဝါမွထေသာ ရဟန္းတို႕အား ျမင္၍ျဖစ္ေစ၊ၾကား၍ျဖစ္ေစ၊သံသယရွိ၍ျဖစ္ေစ သုံးပါးေသာအေၾကာင္း

တို႕ျဖင့္ပဝါယဏာျပုုျခင္း (ဝါ)ဖိတ္ၾကားျခင္းငွာ ခြင့္ျပု၏။ ထိုသို႕ဖိတ္ၾကားျခင္းသည္ သင္တို႕အတြက္ အခ်င္းခ်င္း

လိုက္ေလ်ာညီညြတ္ျခင္း၊ အာပတ္ တည္းဟူေသာ အျပစ္မွ စင္ၾကယ္ျခင္း၊ဝိနည္းကို ေလးစားရာ ေရာက္ျခင္းတို႕

ျဖစ္လိမ့္မည္-

ဟုမိန္႕ၾကားေတာ္မူ၏။ ဤသို႕ဘုရားရွင္မိန္႕ၾကားပညတ္ေတာ္မူသည့္အခ်ိန္မွစ၍သာသနာေတာ္တြင္ပဝါရဏာ

ပဲြေတာ္ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ပါသည္။

ဤပဝါယဏာပဲြသဘင္ကားသီတင္းသုံးေဘာ္ရဟန္းေတာ္မ်ားအခ်င္းခ်င္းတပါးေသာပုဂၢဳိလ္ေပၚတြင္ျဖစ္ေစမိမိအ

ေပၚတြင္ျဖစ္ေစတရားေတာ္ႏွင့္မေလွ်ာ္ညီ ဖီလာျဖစ္မႈမ်ားရိွခဲ့ေသာ္ အခ်င္းခ်င္းစုေပါင္းေဝဖန္ၾကသည့္ပဲြ၊ သုံးသပ္

ၾကသည့္ပဲြ၊အမွားကိုျပုျပင္ အမွန္ကိုဝန္ခံၾကသည့္ပဲြပင္ျဖစ္သည္။

ေလာကတြင္ ပုထုဇဥ္လူသားမ်ားကား အတၱစဲြပုဂၢဳိစဲြ အလြန္ျပင္းထန္ၾက၏၊ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအလြန္ခ်စ္ခင္ၾက၏။

မိမိကိုယ္ကိုအနည္းငယ္မွ်အထိမခံနိုင္ၾက၊မိမိအက်ိဳးကိုပို၍ၾကည့္တတ္ၾက၏။ကိုယ့္မ်က္ေခ်းကိုယ္မျမင္၊သူ႕မ်က္

ေခ်းငါသာျမင္ ဆိုသ႕ဲ့သို႕မိမိ၌ရိွေသာအျပစ္ကုိျမင္နိုင္ခဲသေလာက္သူတပါးအျပစ္ကိုျမင္လြယ္ၾက၏။မိမိအျပစ္

ကိုတပါးသူကေမတၱာစိတ္ျဖင့္ေထာက္ျပလာသည္ကိုပင္မႏွစ္သက္ခ်င္ၾကေခ်။ ဤသို႕ေသာလူ႕သဘာဝမ်ားကို

ေက်ာ္လႊားနိုင္သူပုထုဇဥ္လူသားကားမရွိသေလာက္ရွားပါးလွ၏။သို႕ရာတြင္ဤသဘာဝမွာေကာင္းမြန္သည့္သဘာဝကားမဟုတ္ေခ်။စည္းလုံးညီညြတ္ေရးတိုးတက္ႀကီးပြားေရးတို႕၏ႀကီးမားေသာအဆီးအတား ဆူးေျငာင့္ခ

လုတ္မ်ားသာျဖစ္ေပသည္။

ထို႕ေၾကာင့္ယင္းလူ႕သဘာဝကိုကၽြႏု္ပ္တို႕စြမ္းနိုင္သမွ်ေတာ္လွန္ပယ္ေဖ်ာက္ပစ္ၾကရေပမည္။ ဘုရားရဟႏၱာမ်ား

မွတပါးအျခားလူသားသတၱဝါမ်ားတိုင္းအျပစ္မကင္းနိုင္ၾကသည္ကားအမွန္ျဖစ္၏။သို႕ေသာ္အျပစ္နည္းနိုင္သမွ်

နည္းေအာင္ျပုမူၾကရန္ကားအသိဥာဏ္ရိွသူလူသားတိုင္း၏တာဝန္ျဖစ္၏။ အျပစ္နည္းေအာင္ဖန္တီးရာ၌ကိုယ့္

ကိုယ္ကိုေဝဖန္ေရးႏွင့္သူတပါးတို႕၏အေဝဖန္ကိုခံယူေရးတို႕သည္အေကာင္းဆုံးေသာလက္နက္မ်ားျဖစ္ၾက၏။

ဗုဒၶျမတ္စြာ၏ ပဝါယဏာပဲြေတာ္သည္သူတပါးတို႕၏ေဝဖန္ေရးကိုအႏူးအညြတ္ဖိတ္ေခၚေသာပဲြျဖစ္၍လမ္းစဥ္

ေကာင္းႀကီးတခုျဖစ္၏။ထုိလမ္းစဥ္ေကာင္းျဖင့္သံဃာေတာ္အခ်င္းခ်င္းစည္းလုံးညီညြတ္ေရး၊ပုဂၢဳိလ္သန္႕စင္ေရး

တရားမ်ားကိုရယူနိုင္ခဲ့၍ဗုဒၶသာသနာႀကီးကိုႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ ေက်ာ္တည္တံ့ေအာင္ထိန္းသိမ္းနိုင္ခဲ့ေပသည္။ သို႕ျဖစ္၍ကမၻာ့သုေတသီပညာရွင္ႀကီးမ်ားကပဝါယဏာပဲြသဘင္ဆင္ယင္က်င္းပျခင္းလုပ္ထုံးလုပ္နည္းကိုေဂါတ

မဗုဒၶ၏ေရွးအက်ဆုံးေခတ္အမီဆုံးႏွင့္အတိုးတက္ဆုံးလုပ္ထုံးလုပ္နည္းျဖစ္ေၾကာင္းလက္ခံေျပာဆုိၾကရေပ

သည္။ထို႕ေၾကာင့္ကၽြႏု္ပ္တို႕ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားသည္မိမိတို႕ကိုးကြယ္ေသာဗုဒၶဝါဒမွမြန္ျမတ္သည့္ဤေဝဖန္ေရး

အစဥ္အလာေကာင္းတရပ္ကိုေလာကေရးရာမ်ား၌နည္းယူအသုံးခ်သင့္ၾကေပသည္။

ရည္ညႊန္း။ ဦးေအးနိုင္(ဘီေအ)၏ ဆယ့္ႏွစ္ရာသီျမန္မာ့ရိုးရာ ရာသီပဲြေတာ္မ်ား